Het is een bekend gegeven dat steeds meer organisaties datagedreven gaan werken. Dat brengt voordelen met zich mee. Immers: data zijn vastgelegde waarnemingen. Niemand wil terug naar de tijd dat de administratie met potlood in grootboeken werd bijgehouden. Digitaal is sneller, gemakkelijker en schaalbaar.
In dat laatste schuilt ook de grootste uitdaging van deze tijd. Aangemoedigd door termen als digitale transformatie en kunstmatige intelligentie zijn veel organisaties doorgeschoten in hóe ze hun data inzetten. Er lijkt zelfs sprake van een wedstrijd. Wie heeft de grootste database en wie kan het snelste innoveren.
Die snelheid, die haast, heeft ervoor gezorgd dat helaas veel fouten zijn gemaakt. Computermodellen (algoritmen) die ongelijkheid hebben vergroot, burgers die de dupe werden van ict-systemen bij de overheid en bedrijven die data op compleet verkeerde manieren hebben ingezet.
Dat zorgde voor de roep om een ‘algoritme waakhond’; een objectieve partij die misstanden kan aankaarten en boetes kan uitdelen aan partijen die er een zootje van maken.
Maar laten we eerlijk zijn: zo’n waakhond komt per definitie te laat. De hele wijk is al leeggeroofd en de tuinhuisjes staan in brand. We moeten eerder in het proces ingrijpen.
Daarbij zorgt een algoritme waakhond voor een cultuur van naming and shaming. Dat is ongewenst. Waar kan een organisatie aankloppen met vragen over dit onderwerp, zonder dat het de volgende dag in de krant staat?
Waar kan een organisatie aankloppen voor een frisse blik van buitenaf. ‘De witte jas’ die objectief een oordeel velt en punten ter verbetering aandraagt?
Daarom zijn wij de keuringsdienst van data.
Weten wat wij doen? Klik hier voor onze diensten.